Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 1 Ιουνίου 2010
Ελλάδα:1η στις αυξήσεις το Φεβρουάριο
Την πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης κατέχει το Φεβρουάριο η Ελλάδα, όσον αφορά στις αυξήσεις σε πολλά προϊόντα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα την Τρίτη (23/03) το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την ανάλυση των τιμών προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, που πραγματοποίησε το ΕΛΚΕΚΑ και αφορούν στις χώρες της Ευρωζώνης για το Φεβρουάριο του 2010, προκύπτει πως η Ελλάδα είναι :
Πρώτη στον πληθωρισμό με 2,9% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 0,9%,
Πρώτη στις επισκευές οικιακών συσκευών με αύξηση 4,2% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 1,7%,
Πρώτη στο σιδηρόδρομο με αύξηση 36,6% , όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 4,1%,
Πρώτη στις οδικές μεταφορές με 20% , όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 2,8%,
Πρώτη στις ασφάλειες μεταφορών με αύξηση 9,8% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 4,9%,
Πρώτη στην αύξηση της βενζίνης με 35,9% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 13,2%,
Δεύτερη στην αύξηση στο κρέας με 1,3% όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε είναι 0,9%,
Τρίτη στην αύξηση προϊόντων διατροφής με 2,2% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 0,1%.
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΕΡΤ!
την συμφωνία της με τις 2 κατά τεκμήριο κορυφαίες Ελληνικές ποδοσφαιρικές
ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, για την εξασφάλιση των
τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων. Ο Ολυμπιακός συμφώνησε στα 14,5 εκατομμύρια
Εύρο για την περίοδο 2006-2008, ενώ ο Παναθηναϊκός (σύμφωνα με
δημοσιογραφικές πήγες) στα 16 εκατομμύρια Εύρο για το διάστημα 2007-2010. Η
είδηση μάλιστα επικοινωνηθηκε από τους κρατικούς τηλεοπτικούς &
ραδιοφωνικούς σταθμούς ως ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ της ΕΡΤ & απαρχή μιας νέας εποχής
για το αθλητικό τμήμα της.
Τι σημαίνει αυτό για σένα αγαπητέ Έλληνα πολίτη, ποδοσφαιροφιλε ή μη?
Σημαίνει ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ότι καλείσαι να ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ 30,5 εκατομμύρια Εύρο (και
κάτι ψιλά), ήτοι 10,4 δις δραχμουλες , στην επόμενη 3ετια. Λεφτά τα οποία η
(ήδη υπερχρεωμένη απο υπεράριθμο προσωπικό κ τηλεοπτικά
πανηγυρακια) ΕΡΤ δεν υπάρχει περίπτωση να βρει απο
άλλους πόρους, πλην των μηνιαίων εισφορών σου!!
Την στιγμή που ο ΑLPHA (ιδιωτικός σταθμός με πλήρως οργανωμένο τμήμα πώλησης
διαφημιστικού χρόνου) κατάφερε φετος να εισπράξει λιγότερα απο 2,3
εκατομμύρια Εύρο για τα αντίστοιχα παιχνίδια του
Ολυμπιακού (περιπου 145.000 Ευρω ανα παιχνίδι), η
ΕΡΤ καλείται να εισπράξει τα υπερτριπλασια απλά για να μην ζημιωθεί!!!
Δηλαδη 485.000 Ευρω ανα αναμετάδοση, κατι πρακτικως αδύνατον με βάση το
κοστος μοναδας του τηλεοπτικού χρονου + την διάρκεια της αναμετάδοσης. Τα
ίδια φυσικα θα ισχυσουν και για το πακετο του Παναθηναϊκού.
Σημειωτέον οτι ο ανταγωνιστής της ΕΡΤ στα δικαιώματα του Ολυμπιακού (ALPHA )
προσέφερε λιγότερα απο 5 εκατομμύρια Ευρω....με άλλα λογια, η ΕΡΤ προσέφερε
45% περισσοτερα απο τον ανταγωνιστη , χωρις ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΡΟΦΑΝΗ ΛΟΓΟ για την
μεγαλη αυτη διαφορα......
Η φράση-κλισε 'κοινωνική πρόκληση' σε περιόδους ανέχειας & ανεργειας, μάλλον
ωχρια...
Ο κ. Παναγοπουλος - προεδρος/τσαρος/αυτοκρατωρ της
ΕΡΤ- δηλωσε οτι ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ για τις αντιδρασεις των πολιτών (βλ. έμμεσων
μισθοδοτων) και οτι 'το σχέδιο ανάτασης της ΕΡΤ θα προχωρήσει με καθε κόστος!'
Καθε κόστος λοιπον? ΝΟ PROBLEM mister . Γιατί εγω
ΔΕΝ προτίθεμαι να χρηματοδοτήσω το γαϊτανάκι δημοσιων σχεσεων σας αγαπητέ
κυριε Τζεγκις Χαν-καναλαρχη. ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΝΩ ΣΥΝΔΡΟΜΗ:
Η διαδικασία που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να ΜΗΝ πληρώνει την ΕΡΤ
μέσω λογαριασμού της ΔΕΗ έχει να κάνει με την άρνηση αναγνώρισης χρέους.
Δηλαδή : εάν κάποιος σου χρεώνει μια υπηρεσία ή ένα προϊόν που εσύ δεν θέλεις
να χρησιμοποιήσεις ( π.χ. τηλεοπτικό πρόγραμμα) μαζί με μια υπηρεσία που αποδέχεσαι και χρησιμοποιείς (π.χ. ηλεκτρικό ρεύμα) με ένα ενιαίο τιμολόγιο, λογαριασμό ή οτιδήποτε μπορείς να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ να πληρώσεις ΜΟΝΟ το δεύτερο. Σε περίπτωση που ο πιστωτής δεν δεχτεί την πληρωμή, πηγαίνεις στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και
ΚΑΤΑΘΕΤΕΙΣ μόνο το ΠΟΣΟ της υπηρεσίας που αποδέχεσαι (ηλεκτρικό ρεύμα) και
όχι το υπόλοιπο.
ΚΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ.
ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ «ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ» ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ.
ΕΝΑ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ και ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ!
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ. ΚΟΦΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΝΑ ΣΤΡΩΣΟΥΝ.......ΝΑ ΔΩ ΜΕΤΑ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΤΑΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΦΟΥΚΑΡΑ ....
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Η κρίση και...το σύστημα της Χάιδως!
ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντ» (που, στα ελληνικά, θα τη λέγαμε Χάιδω!), και πολύς κόσμος αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά.
ΕΝΑΣ νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα, αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της επιχείρησης το ποσό που θα προκύψει από την αποπληρωμή της πίστωσης που παίρνουν οι πελάτες και αυξάνει το δανειοληπτικό όριο της Χάιντι. Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ' ότι υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών. Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα με τις ονομασίες «Πιοτ-ομόλογα», «Αλκ-ομόλογα» και «Εμετ-ομόλογα». Αυτά τα προϊόντα εμπορεύονται κατόπιν στις παγκόσμιες αγορές. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι... περίεργες ονομασίες των ομολόγων και πώς αυτά είναι εγγυημένα. Ομως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά προϊόντα.
ΜΙΑ μέρα, παρ' όλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα «μάνατζμεντ ρίσκου», αποφασίζει και η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους πότες στο μπαρ της Χάιντι. Ομως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν, βεβαίως, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη Χάιντι, ούτε από τους τραπεζίτες. Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η Χάιντι δεν μπορεί να είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει χρεωκοπία.
ΤΟ «Ποτ-ομόλογο» και το «Αλκ-ομόλογο» χάνουν το 95% της αξίας τους. Το «Εμετ-ομόλογο» πάει λίγο καλύτερα και πέφτει μόνον κατά 80%. Οι προμηθευτές του μπαρ της Χάιντι είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα, διαφορετική κατάσταση. Ο προμηθευτής των κρασιών χρεωκοπεί και εκείνος που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του. Η τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος, το οποίο αποφασίζεται να βρεις τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο φόρο, που θα βαραίνει μόνον εκείνους που δεν καταναλώνουν αλκοόλ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, μια εξήγηση που μπορούμε όλοι να καταλάβουμε...
(Κυκλοφορεί στο Ιντερνετ, αρχικώς στα γερμανικά, κατόπιν και σε άλλες γλώσσες. Η μετάφραση αυτή, από τον υπογράφοντα, από αγγλικό κείμενο)
Από τον ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr,www.bavzer.blogspot .com
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/03/2009
Ας μου δώσει κάποιος να καταλάβω τι είναι η παγκόσμια ύφεση!
Τι κάνει λοιπόν ο χοντρός;
Αγοράζει κοψοχρονιά και πουλάει σε τσιμπημένες τιμές, κλέβει και στο ζύγι – κονομάει γενικώς. Και όσο κονομάει, τόσο αγοράζει κι όσο αγοράζει, τόσο πουλάει όλο κι ακριβότερα - κονομάει χοντρικώς. Πουλώντας λιανικώς.
Έχει φτιάξει τώρα ο χοντρός ένα κομπόδεμα μεγαλύτερο από τη μπάκα του. Τι να το κάνει; Οι τράπεζες δε δίνουν καλά επιτόκια, με τοκογλυφίες δε θέλει να μπλέκει καθότι επίφοβα πράγματα, για την πάρτη του δε γουστάρει να ξοδέψει επειδή τυγχάνει ολιγαρκής καρμίρης ο χοντρός - σκέφτεται λοιπόν, σπάει την κεφάλα του, τι να το κάνει το μπαγιόκο. «Ρε δεν ανοίγω ακόμα ένα μπακάλικο - να κονομάω από δυο πάντες;» λεει στο τέλος.
Τώρα υπάρχουν δυο μπακάλικα στη γειτονιά, μόνο που οι τιμές δεν πέφτουν (μαλάκας είναι ο χοντρός να τις ρίξει; αφού μόνος του κάνει παιχνίδι), αντιθέτως, λόγω εξόδων της αναπτυσσόμενης επιχείρησης (του χοντρού), οι τιμές ανεβαίνουν. Τι γίνεται μετά;
Τι να γίνει; Μεροκαματιάρηδες οι άνθρωποι της γειτονιάς, δεν διαθέτουν κανένα μηχάνημα να κόβει αβέρτα χρήματα - οπότε δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν τα εμπορεύματα του χοντρού. Πέφτουν τα έσοδα ανεβαίνουν τα έξοδα - τρελαίνεται ο χοντρός!
Τι θ´ απογίνει; Αποφασίζει να ανοίξει μπλοκάκι με βερεσέδια, καλύτερα να του χρωστάνε παρά να σαπίζει το εμπόρευμα στα ράφια. Αναθαρρεύουν λοιπόν οι μεροκαματιάρηδες της γειτονιάς κι αρχίζουν να ψωνίζουν όλο και περισσότερα με βερεσέ – το μπλοκάκι του χοντρού γίνεται κανονικός τηλεφωνικός κατάλογος.
Ξυπνάει, που λες, ένα πρωί ο χοντρός μέσα στον ιδρώτα. «Ρε τι γίνεται εδώ; Έχω καταντήσει να μου χρωστάνε μέχρι και τα καναρίνια το καναβούρι τους – που θα πάει αυτή η κατάσταση; Δεν έκανα καλά να ξανοιχτώ τόσο πολύ άσε που ψυλλιάζομαι ότι οι μπαταξήδες της γειτονιάς δεν θα έχουν να με ξεχρεώσουν στον αιώνα τον άπαντα».
Τι σκαρφίζεται λοιπόν ο πούστης ο χοντρός; Πάει στον γερο-τσιφούτη της γειτονίας, τον σιχαμερό που δανείζει με τόκους δέκα φορές πάνω από το νόμιμο.
«Γερο-Λαδά αδερφέ μου, σώσε με!» παρακαλάει ο χοντρός. Ξανοίχτηκα με τα βερεσέδια - κάνε κάτι να έρθω στα ίσα μου, γιατί οι προμηθευτές πιέζουν κι εγώ μόνο το μπλοκάκι έχω!» Ο τσιφούτης την έχει από καιρό ανθιστεί τη φτιάξη, καθότι παλιά πουτάνα στην οικονομική ανάλυση. Αγοράζει λοιπόν το μπλοκάκι του χοντρού (κοψοχρονιά φυσικά) και όλα μέλι-γάλα. Τώρα, αυτό το μπλοκάκι με τα βερεσέδια πρέπει κάπως να κλείσει - αλλά ο τσιφούτης είναι λεπτοκαμωμένο άτομο, καχεκτικό και φιλάσθενο ας πούμε.
Φωνάζει λοιπόν κάτι καλόπαιδα της γειτονιάς, με πτυχία και περγαμηνές από τα καλύτερα Σωφρονιστικά Ιδρύματα της χώρας και τους ξηγιέται.
«Φέρτε μου τα φράγκα κι από ότι μαζεύετε, 2% δικά σας». Ξαμολιούνται τα παιδιά, απειλούν, δέρνουν, σπάνε κάτι μαζεύουν. Φτιάχνει την πρώτη μπάζα ο τσιφούτης αλλά είναι ακόμα παθητικός. Το μπλοκάκι ούτε που αδυνάτισε καθόλου, τετράπαχο παραμένει.
Πάει λοιπόν στα δικαστήρια και τις αστυνομίες. «Βοηθήστε με, καλοί μου άνθρωποι, φτωχός είμαι, το κομπόδεμά μου δάνεισα και τώρα δε με πληρώνουν επειδής είμαι γέρος κι ανήμπορος!». Φιλότιμοι οι ταυρωτήδες κάνουνε μια έτσι και ξεσπιτώνουν ένα κάρο κόσμο, αφού οι έρημοι οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν.
Κάθεται τώρα ο τσιφούτης και ξαναμετράει. Τι πήρε; Λίγα λεφτά και μπόλικα χαμόσπιτα. Ούτε καν τα χρήματα που έδωσε στον χοντρό μπακάλη δεν έπιασε, τραβάει τις αραιές τρίχες που του έχουν απομείνει ο τσιφούτης.
«Πως την πάτησα με τον κανάγια! Που, ακόμα και σκλάβους να τους πουλήσω όσους είναι εδώ μέσα στο μπλοκάκι - τα λεφτά μου δεν θα τα βγάλω!»
Από την άλλη πλευρά ο μπακάλης έχει πέσει στα μαύρα πανιά. Γιατί όσα του έδωσε ο τσιφούτης δε φτάνουν ούτε για «ζήτω» - έχει ξανοιχτεί πολύ, έχει τιγκάρει τις αποθήκες σε εμπόρευμα, χρωστάει στους προμηθευτές και ο κόσμος δεν περνάει να ψωνίσει ούτε λουμίνια για το καντήλι. Πώς να περάσουν; Αφού δεν τους έχει μείνει ούτε κεραμίδι να βάλουν πάνω από το χάλι τους, να μην τους βλέπουν τα σύννεφα και τους φτύνουν καταιγιστικά, που λεει ο λόγος.
Αρχίζει λοιπόν τις απολύσεις ο μπακάλης - την πληρώνουν οι μπακαλόγατοι και το παράρτημα ειδών μπακαλικής, μπας και σωθεί η επιχείρηση. Έχουμε τώρα έναν τσιφούτη στα πρόθυρα αυτοκτονίας, έναν μπακάλη στα πρόθυρα εμφράγματος και τους μεροκαματιάρηδες δυο-τρία χιλιόμετρα βαθύτερα από τα πρόθυρα, στα υστερόθυρα, Καθαρτηρίου και Κολάσεως γωνία, για την ακρίβεια.
«Το νου σας τυριά, θα σας φαν´ οι βλάχοι!» που λεει κι ο φιλόσοφος. Επειδή όμως τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν σε μια ευυπόληπτη κοινωνία, παρεμβαίνει το κράτος, να βάλει τάξη. Γιατί άνευ τσιφούτη δεν κινείται το χρήμα, άνευ μπακάλη δεν εισάγονται φουά γκρα και άνευ μεροκαματιάρηδων δεν εισπράττονται φόροι για να αγοραστεί το φουά γκρα – με νιώθεις;
Ερώτηση: τι πρέπει να κάνει το κράτος στη συγκεκριμένη περίπτωση; Τι μέτρα πρέπει να πάρει;
Απαντήστε και εισπράττετε τη βάσην ας πούμε, με ολίγη από μπούτι. Εισπράττετε και το δίπλωμα οικονομολόγου να το 'χετε, να πορεύεστε στους χαλεπούς καιρούς.
Απαντήσεις που δόθηκαν από τυχάρπαστους φωστήρες της μπακαλικής:
1. Μειώνει τους φόρους το κράτος, οπότε περισσεύουν χρήματα στους φτωχομπινέδες και ξεχρεώνουν το μπακάλη και τον τσιφούτη.
Σχόλιο: Αγαπητό μου παιδί, μάλλον διαβάζεις πολλές ιστορίες του Έκτορος Μαλό και της Μυρτώς Κοντοβά δεν εξηγείται αλλιώς τόση απλοϊκότης! Και τι είναι ρε το κράτος, που θα μειώσει τους φόρους; Σύλλογος προστασίας αναξιοπαθούντων μισθωτών; Πως θα ζήσει το κράτος; Εδώ αυτά που παίρνει και δεν του φτάνουν – εσύ προτείνεις μείωση; Άσε που, αν περισσέψουν λεφτά στους φτωχούς, σιγά μην πάνε να ξεχρεώσουν! Θα αγοράσουν ένα κάρο μαλακίες και θα βρεθούν ακόμα πιο χρεωμένοι - έτσι όπως ακριβώς κάνουν τα τελευταία χρόνια! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα σου αγαπητό μου παιδί.
2. Ξεχρεώνει το κράτος τα χρωστούμενα από την τσέπη του και τα κρατάει λίγα-λίγα από τα μισθά των φτωχώνε.
Σχόλιο: Από τον προηγούμενο αντέγραψες και άλλαξες λίγο το συμπέρασμα για να μη σε πάρουν είδηση; Ρε πανίβλακα, αφού και το κράτος από τον τσιφούτη δανείζεται, πού θα βρει λεφτά να τον ξεχρεώσει; Ξαναπέρνα τον Σεπτέμβρη χωρίς τον κηδεμόνα σου, έτσι κι αλλιώς θα ξανακοπείς λόγω αντιγραφής.
3. Αφήνει το κράτος τον τσιφούτη και τον χοντρό να ψοφήσουν επειδή κάνανε μαλακίες και ανοίγει ένα δικό του μπακάλικο μαζί με μια κρατική τσιφουτερί για να βολευτεί ο κοσμάκης.
Σχόλιο: Κατ' αρχάς η γλώσσα που χρησιμοποιείς δεν ταιριάζει σε επιστήμονα παύλα άνθρωπο. Κατά δεύτερον, αν ψοφήσει το κεφάλαιο ποιος θα χρηματοδοτεί τους βουλευτές να βουλεύονται και τους υπουργούς να υποεργάζονται; Κατά τρίτον, είσαι παλιοκομμούνι και η ιστορία σε έχει καταδικάσει στο πυρ το εξώτερον! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη που θα έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος και θα ξαναλειτουργήσουμε τη Μακρόνησο, να δούμε τι θα κάνουμε με σένα.
4. Αγοράζει το κράτος ένα ολοκαίνουργο τεφτέρι, λευκό σαν αθώα περιστερά και το δίνει στον χοντρό. Δίνει κι ένα στον τσιφούτη για να μη γκρινιάζει. Και τους λεει «μην ανησυχείτε, εγώ είμαι εδώ - γράψτε κατά βούληση, εγγυώμαι εγώ τα λεφτά σας».
Σχόλιο: Να συλληφθεί πάραυτα ο γράψας την παραπάνω τούφα και να του απαγγελθούν επιτόπου κατηγορίες περιύβρισης αρχής, παρακώλυσης συγκοινωνιών, σύστασης συμμορίας καθώς και κατανάλωσης ψυχότροπων ουσιών εν ώρα μαθήματος. Στο ξεκίνημα της παγκόσμιας κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σύμπασα η ανθρωπότης προσκύνησε τον προφήτη Γκόρντον Μπράουν που είχε την έμπνευση να «δανείσει» χρήματα στις τράπεζες, βάζοντας πόδι στους διοικητικούς τους μηχανισμούς, προκειμένου να εκτονωθεί η κρίση. Αυτό έγινε στην Αγγλία και οι ηγέτες των υπόλοιπων χωρών έσπευσαν να κάνουν το ίδιο. Σήμερα όλο και περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες μπερδεύονται στο άκουσμα του παραπάνω ονόματος. Η συνήθης αντίδραση είναι του στυλ «Μπράουν; Άι θινκ χι ιζ εν οβερεστιμέιτεντ πλέιερ - ΑΕΚ Αθενς σουντ νοτ ρινιού χις κόντρακτ! Παντελής Μπράουν ιζ φορ δε μπάζα άι τελ γιου».
Κοντολογίς, όλο και περισσότεροι θέλουν να ξεχάσουν τη μαλακία του Γκόρντονα του Καφέ. Γιατί; Διότι το πρόβλημα ήταν το πλεόνασμα παραγωγής που κυκλοφόρησε στην αγορά και η οικονομική αδυναμία των καταναλωτών να το απορροφήσουν. Πράγμα το οποίο οδήγησε στην κυκλοφορία πλασματικού χρήματος μέσω του υπερδανεισμού. Που με τη σειρά του οδήγησε σε κατάρρευση των αγορών εφόσον το πλασματικό χρήμα δεν μπορεί με τίποτα να γίνει πραγματικό. Όταν έρχεσαι εσύ και λες ότι θα ρίξεις ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, για να διορθώσεις την κατάσταση - είσαι, το λιγότερο, μαστουρωμένος! Για περισσότερες πληροφορίες ξαναδιάβασε την απάντηση νο.4. Μάλιστα ο δικός μας οικονομικός κεφάλας δεν άντεξε και το έσκασε το παραμύθι σε συνέντευξη τύπου.
«Δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια που θα δώσουμε για την στήριξη των τραπεζών, απλώς θα εγγυηθούμε την χρηματοπιστωτική επάρκεια για να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη», έτσι ακριβώς όπως στο λεω το είπε ο άνθρωπος! Μα φυσικά και δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια κύριέ Παραλογοσκούφη μου!
Εσείς μέχρι χτες δανειζόσασταν από τις τράπεζες εκδίδοντας ομόλογα για να καλύψετε τους προϋπολογισμούς σας (το επιτρεπτό ετήσιο έλλειμμα στην Ε.Ε. είναι 3%, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο τα κράτη-μέλη πρέπει να δανείζονται χρήματα για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους) - τώρα πως βρεθήκατε να δανείζετε τις τράπεζες; Τσου ρε λάκηδες!
Ξεκαθαρίζω - η λύση που προωθείται από τις κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών για την αντιμετώπιση της κρίσης μοιάζει με συνταγή αλμπάνη γιατρού για την αντιμετώπιση του καρκίνου. «Από πού να πάρω αυτά τα φάρμακα γιατρέ μου;» «Μα δεν χρειάζεται να πάρετε τα φάρμακα αγαπητέ! Αρκεί να φάτε το χαρτί της συνταγής και θα γίνετε σίγουρα καλά!».
Ξεκαθαρίζω - μέχρι να ρεφάρει η αγορά τη χασούρα της, μέχρι δηλαδή να αντιμετωπίσουν τη ζημιά από το πλασματικό χρήμα, θα περάσουν πολλές αναποτελεσματικές νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου ακόμα και μέρα-μεσημέρι. Άρχισαν ήδη να κλείνουν τα παραρτήματά τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες, θα ακολουθήσουν εταιρείες ειδών εικόνας -ήχου, κινηματογραφικά στούντιο, εταιρείες παροχής υπηρεσιών και ειδών ψυχαγωγίας και αναψυχής, τουριστικά καταλύματα. Με λίγα λόγια, η πολυτέλεια θα φαει πρώτη χώμα.
Ξεκαθαρίζω - άνθρωποι θα μείνουν στο δρόμο, προγράμματα ανεργίας θα αποτύχουν να καλύψουν τις ανάγκες τους και η αγορά θα υπολειτουργεί χειροτερεύοντας συνεχώς την κατάσταση.
Ξεκαθαρίζω - αυτή τη φάση οι γραμματιζούμενοι τη λένε «ύφεση». Και κουβαλάει στασιμοπληθωρισμό (υψηλό πληθωρισμό που δεν πέφτει με τίποτα), συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, μείωση των παραγωγικών διαδικασιών μέχρι τη στιγμή που…
Που; Δεν θα αναλύσω το μαρξιστικό σενάριο, όπου το σύστημα καταρρέει μέσα στις αντιφάσεις του. Ξέρεις γιατί;
Επειδή αυτό είναι το ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ σενάριο.
Θα σου πω όμως για την άλλη προοπτική, αυτή που διδάσκονται οι οικονομολόγοι στο μάθημα της οικονομικής θεωρίας – όταν μελετάνε τα νεώτερα οικονομικά μοντέλα.
Για να ξεπεραστεί η ύφεση, έχει αποδειχτεί από την ιστορική εμπειρία ότι θα πρέπει να επέλθει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ. Μόνο έτσι θα μειωθεί το αγοραστικό κοινό παράλληλα με τη (σε μεγαλύτερο βαθμό) μείωση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών και μόνο με αυτόν τον τρόπο θα οδηγηθούμε σε αύξηση της αγοραστικής ικανότητας και, ακολούθως, αύξηση των τιμών. Μαγικό, έτσι;
Τι σημαίνει όμως «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών»;
Παραγωγικοί μηχανισμοί είναι οι εργαζόμενοι και τα μέσα παραγωγής (μηχανήματα, κτίρια κ.λ.π.) - να το ξεκαθαρίσω αυτό. Και πως καταστρέφονται; Πανεύκολα!
Οι άνθρωποι-εργαζόμενοι σκοτώνονται μαζικά σε πεδία μαχών, τα εργοστάσια βομβαρδίζονται, οι οδικές αρτηρίες μεταφοράς εμπορευμάτων ανατινάζονται, η αεροπορία και το ναυτικό χρησιμοποιούνται για τη διεξαγωγή εχθροπραξιών.
Χρειάζεται να σου πω κι άλλα για να καταλάβεις ότι η «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών» συνεπάγεται πόλεμο; Παγκόσμιο κατά προτίμηση, να μην κάνουμε διπλές και τρίδιπλες δουλειές - να ξεμπερδεύουμε με τη μία.
Ο μπακάλης δεν θα πάει στον πόλεμο γιατί έχει πλατυποδία, ο γερο-τσιφούτης επίσης δεν θα πάει, λόγω ηλικίας.. Αλλά θα είναι εδώ όταν εσύ δεν θα γυρίσεις για να συνεχίσουν τις δουλειές τους με καλύτερες συνθήκες και έχοντας σβήσει τις συνέπειες των βλακωδών ενεργειών τους. Ο Καφές Γκόρντον (ο Gordon Brown δηλαδή) δεν θα πάει στον πόλεμο λόγω στραβισμού, ο Σαρκοζί δεν θα πάει επειδή είναι προστάτης οικογενείας, η Μέρκελ θα το παίξει γυναίκα και δεν θα καταταγεί, ο Αμερικάνος Πρόεδρος δεν θα πάει επίσης - επειδή εκεί η θητεία είναι προαιρετική. Θα μείνουν πίσω να περιμένουν εσένα, να τους διευκολύνεις ψοφώντας σε κάποιον βομβαρδισμένο κωλότοπo.... για χάρη της σημαίας. Της δικής τους σημαίας –όχι της δικής σου, εσύ άλλωστε δεν έχεις. Επειδή και τη σημαία σου με υπερχρεωμένη πιστωτική την αγόρασες.
Κορόιδο...
Τρίτη 1 Ιουλίου 2008
Οι «δολοφόνοι» της μπανάνας
Μπανάνες. Σύντομα- σε 5, 10 ή 30 χρόνια- το κίτρινο κρεμώδες φρούτο που ξέρουμε δεν θα υπάρχει πια
Οι μπανάνες πεθαίνουν στον κόσμο, «δολοφονημένες» από τις πολυεθνικές στις οποίες επετράπη να επιδιώξουν τη μεγιστοποίηση των κερδών τους χωρίς κανένα περιορισμό.
Oι μπανάνες πεθαίνουν. Ένας μύκητας που αποκαλείται Ασθένεια του Παναμά, τις κάνει κεραμιδί και ακατάλληλες προς βρώσιν. Δεν υπάρχει θεραπεία. Ο μύκητας εξαπλώνεται, και εξαπλώνεται γρήγορα. Σύντομα - σε 5, 10 ή 30 χρόνια- το κίτρινο κρεμώδες φρούτο που ξέρουμε δεν θα υπάρχει πια. Η ιστορία της ανόδου και της πτώσης της μπανάνας δείχνει πώς δρουν οι πολυεθνικές εταιρείες που κυριαρχούν όλο και περισσότερο στον κόσμοκαι πού μας οδηγούν. Η μορφή που έχουν σήμερα οι μπανάνες οφείλεται σε συνειδητή χειραγώγηση. Μέχρι πριν από 150 χρόνια, πολλές και διαφορετικές μεγάλωναν στις ζούγκλες του κόσμου και καταναλώνονταν επιτόπου. Μερικές ήταν γλυκές· μερικές ήταν ξινές. Ήταν πράσινες, βαθυκόκκινες ή κίτρινες. Μια πολυεθνική με την επωνυμία United Fruit έβγαλε τότε από τη ζούγκλα έναν συγκεκριμένο τύπο- την Gros Μichel- και αποφάσισε να τον παράγει μαζικά σε μεγάλες φυτείες και να τον στέλνει με πλοία-ψυγεία σε όλον τον πλανήτη. Η μπανάνα τυποποιήθηκε, έγινε κίτρινη και κρεμώδης και βολική σε μέγεθος. Πρέπει να παραδεχθούμε πως υπήρξε εδώ κάποια επιχειρηματική ιδιοφυΐα- όμως η United Fruit ανέπτυξε ένα στυγνό επιχειρηματικό μοντέλο.
Όπως εξηγεί ο συγγραφέας Νταν Κέπελ στο θαυμάσιο βιβλίο του «Μπανάνα: η μοίρα του φρούτου που άλλαξε τον κόσμο», το μοντέλο αυτό λειτούργησε ως εξής: βρίσκεις μια φτωχή, αδύναμη χώρα· σιγουρεύεσαι ότι η κυβέρνησή της θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντά σου· αν όχι, την ανατρέπεις και την αντικαθιστάς με μία άλλη που θα τα εξυπηρετήσει. Καις τα τροπικά δάση της και φτιάχνεις φυτείες μπανάνας. Κάνεις τους ντόπιους να εξαρτώνται από σένα. Συντρίβεις οποιαδήποτε ιδέα για συνδικαλισμό. Μετά όμως μπορεί να βρεθείς να βλέπεις τις φυτείες να πεθαίνουν από μια παράξενη ασθένεια που πλήττει τις μπανάνες σε όλον τον πλανήτη. Αν αυτό συμβεί, ρίχνεις τόνους χημικά για να δεις αν γίνεται κάτι. Αν αυτό δεν λειτουργήσει, προχωρείς στην επόμενη χώρα. Και αρχίζεις ξανά.
Το 1911, ο μεγιστάνας της μπανάνας Σάμιουελ Ζεμάρεϊ αποφάσισε να μετατρέψει την Ονδούρα σε ιδιωτική φυτεία. Μάζεψε μερικούς διεθνείς γκάνγκστερ, έφτιαξε έναν ιδιωτικό στρατό και εισέβαλε, εγκαθιστώντας έναν φίλο του ως πρόεδρο.
Ο όρος «banana republic» («μπανανία») επινοήθηκε για να περιγράψει τις δουλικές δικτατορίες που δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν τις εταιρείες μπανάνας.
Πώς όμως σχετίζεται αυτό με την ασθένεια που πλήττει τώρα τις μπανάνες στον κόσμο; Οι πολυεθνικές είναι δομημένες με τρόπο ώστε να κάνουν ένα μόνο πράγμα: να μεγιστοποιούν τα κέρδη των μετόχων τους. Χωρίς αυστηρές κανονιστικές ρυθμίσεις, αυτό τις οδηγεί σε φαινομενικά τρελή συμπεριφορά- όπως το να καταστρέφουν το περιβάλλον από το οποίο εξαρτώνται.
Η ασθένεια. Όχι πολύ καιρό αφότου η Ασθένεια του Παναμά άρχισε να σκοτώνει μπανάνες στις αρχές του 20ού αιώνα, οι επιστήμονες της United Fruit προειδοποίησαν την εταιρεία ότι κάνει δύο σφάλματα. Φτιάχνει μια γιγάντια μονοκαλλιέργεια. Αν κάθε μπανάνα προέρχεται από ένα ομογενές είδος, μια ασθένεια που μπαίνει στην αλυσίδα οπουδήποτε στη γη, σύντομα θα επεκταθεί. Η λύση; Διαφοροποίηση με χρήση μιας ποικιλίας τύπων μπανάνας. Έπρεπε επίσης να υπάρξουν σκληρά μέτρα καραντίνας. Όμως αμφότερες οι λύσεις αυτές κόστιζαν χρήματα- και η United Fruit δεν ήθελε να πληρώσει. Έτσι ώς τη δεκαετία του 1960, η Gros Μichel είχε πεθάνει. Έψαξαν να βρουν αντικαταστάτη που να έχει ανοσία στον μύκητα και τελικά κατέληξαν στην Cavendish. Ήταν μικρότερη και λιγότερο κρεμώδης και μαύριζε εύκολα, αλλά αυτή υπήρχε.
Στη δεκαετία του 1980 αρρώστησε και η Cavendish.
Τώρα πεθαίνει κι αυτή, η ανοσία της αποδείχθηκε μύθος. Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι ο μύκητας θα μολύνει τελικά όλες τις μπανάνες που υπάρχουν οπουδήποτε.
ΤΗΕ ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ , Johann Ηari
Σάββατο 21 Ιουνίου 2008
Πετρελαιο- μας δουλεύουν???
Το 2000
1 $ = 1.2e 1 βαρέλι πετρέλαιο = 60$
επομένως 1 βαρέλι = 72e
Σήμερα
1 $ = 0.62e 1 βαρέλι γύρω στα 115$.
Επομένως 1 βαρέλι = 71,3e
Η ερώτηση είναι:
Εάν στην Ευρώπη το βαρέλι,
έχει την ίδια τιμή, με εκείνη του 2000,
γατί η τιμή της βενζίνης αυξήθηκε τόσο πολύ;
Η αλήθεια για το πετρέλαιο -
Η καθημερινή υπόμνηση από εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, ότι το πετρέλαιο έπιασε τα 110$ το βαρέλι ή τα 150$, σημαίνει απλά για τον πολίτη, ότι μπορεί να περιμένει φυσιολογικά να πάει στα 400 ευρώ το λίτρο η βενζίνη ή στα 200 ευρώ το κιλό τα λάχανα. Αμ, δε.
Οι τιμές του πετρελαίου που διατυμπανίζονται, είναι αυτές που αγοράζει η αμερικάνικη αγορά.
Η Ευρώπη αγοράζει σε τιμές μπρεντ, που:
α. είναι φθηνότερο κατά 5-6$
β. έχει την ίδια τιμή για τους Ευρωπαίους μ' αυτήν που είχε πριν 6 μήνες!
Πώς γίνεται αυτό; Απλό: κάθε φορά που αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου σε δολάρια, η Ευρώπη αυξάνει την τιμή του ευρώ έναντι του δολαρίου. Αποτέλεσμα;
Η Ευρώπη δεν πληρώνει αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο. Τι σημαίνει αυτό;
Οτι κανένας δεν μπορεί να αυξήσει την τιμή της βενζίνης, του αερίου, της
ντομάτας, του τραμ, της θειάς μου της Κοντίλως, με το πρόσχημα ότι ακρίβυνε το πετρέλαιο.
Μπορεί όμως να την αυξήσει με το πρόσχημα ότι οι πολίτες, βομβαρδισμένοι από τη μπουρδολογία ότι αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου, είναι έτοιμοι να χάψουν και να πληρώσουν κάθε ανατίμηση αγόγγυστα.
Αυτή είναι η προσφορά των ΜΜΕ στην καθημερινή ζωή του τόπου, όταν ο
εντυπωσιασμός υπερισχύει της αλήθειας.
Δηλαδή, όταν η βλακεία είναι σημαντικότερη της σοβαρότητας.(Στυλιανός Τζιβελέκης)
ΛΟΓΙΣΤΗΣ
AMASA HELLAS Α.Ε.Β.Ε.Τ.
Τηλ.2310-797100 ΕΣΩΤ.110
e-mail: xgoridis@amasa. gr
